- ağıllı-kamallı
- прил. умный, благоразумный, рассудительный, вполне порядочный, приличный
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ağıllı-kamallı — dan. bax ağıllı 1 və 3 cü mənalarda. <Erkək Tükəzban> batinən ağıllı kamallı bir türk qadınıdır. . B. T … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kamallı — sif. Kamal sahibi olan; ağıllı, tərbiyəli, mərifətli. Kamallı uşaq. – <Şərəfnisə xanım:> Nə sözdür ki, sənin kimi cavan, kamallı oğlan Tiflisdə qulluq tapmaz? M. F. A.. <Hacı:> Oğlanlarım, ağıllı olun, kamallı z. olun, gəlinlər sizi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aqil — ə. 1) ağıllı, ağıllı kamallı; 2) həddi büluğa çatmış, yetkinlik yaşında olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
uslu — sif. qəd. 1. Ağıllı, dərrakəli, zəkalı, fərasətli. 2. Ədəbli, tərbiyəli, ağıllı kamallı. Yadımdadır onun: «Gözəl balam usludur; Yoxsa nağıl söyləmərəm sənə», – deyən sədası. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ərşəd — ə. 1) ən ağıllı, ən kamallı; daha ağıllı, daha kamallı; 2) ən igid, ən qorxmaz; daha igid, daha qorxmaz; 3) ən düzgün, ən doğru, ən sağlam; daha düzgün, daha doğru, daha sağlam … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pürkəmal — f. və ə. kamallı, ağıllı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sahibkəmal — ə. ağıl sahibi; kamallı, ağıllı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
karvan — is. <fars.> 1. Bir birinin ardınca sıra ilə hərəkət edən yüklü heyvan (əsasən dəvə) dəstəsi (qatarı); qafilə. İt hürər, karvan keçər. (Ata. sözü). Mağıl keçən vaxtlar dəvə karvanları düzülürdü yola, ticarət malını yükləyirdik dəvələrə. . C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəhayət — <ər.> 1. is. Son, axır, qurtaracaq. Hər şeydə başlanğıc və nəhayət vardır. Bu işin nəhayəti nə olacaq? – Həyat nəşəsilə titrəyir içim; Parlaq gələcəyim, nəhayətim var. M. Müş.. Nəhayət vermək (qoymaq) – saxlamaq, dayandırmaq, son vermək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pürkamal — sif. <fars. pür və ər. kamal> klas. Kamallı, ağıllı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qiyamət — is. <ər.> 1. Dini etiqadlara görə axırzamanda aləm dağıldıqdan sonra bütün ölülərin dirilib qalxması; məhşər günü. Güman etməyin ki, Şeyx Şəban azan verməyinə muzd alırdı; xeyr, əstəğfürullah, azan verməyi məhz savab əməl hesab edərdi və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti